Ένα γλίστρημα στα σκαλιά, η αμέλεια των υπευθύνων που είχαν κλειστά τα τουρνικέ (και φυσικά ΠΟΤΕ δεν πλήρωσαν γι' αυτό) και λίγο η φασαρία που υπήρχε εκείνη την ώρα στις εξέδρες του φαληρικού γηπέδου, είχαν ως αποτέλεσμα να χαθούν άδικα 21 ψυχές.
Στην πλειοψηφία τους οι φίλαθλοι που "έφυγαν" ήταν νέοι άνθρωποι, αφού ο μεγαλύτερος ήταν 40 ετών και ο μικρότερος μόλις 14, όπου άφησε την τελευταία του πνοή με την ματωμένη σημαία του Ολυμπιακού στα χέρια! Μια σημαία που παρέδωσε ο οδηγός ταξί ο οποίος μετέφερε το παιδί, στο νοσοκομείο, πριν λίγα χρόνια . Οι 19 από τους 21 άφησαν την τελευταία τους πνοή στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", ένας ακόμη ξεψύχησε στο "Τζάνειο", ενώ ο άνθρωπος που συμπλήρωσε την μαύρη λίστα δεν κατάφερε ποτέ να συνέλθει από το κώμα και "έφυγε" μετά από έξι μήνες. Όσο για τους τραυματίες, ο αριθμός ήταν ακόμη μεγαλύτερος.
Κάποια αστυνομικοί κατάφεραν να ανοίξουν ένα τουρνικέ και έσωσαν αρκετούς ανθρώπους, αφού η λίστα των νεκρών θα είχε περισσότερα ονόματα. Ο κόσμος φώναζε στο πλήθος να σταματήσει προκειμένου να μην αποφευχθεί ο συνωστισμός, μάταια όμως. Η ιαχή "Ολυμπιακός" μετά το 6-0 επί της ΑΕΚ, κάλυπτε τις κραυγές απόγνωσης και ο κόσμος αυξανόταν, την στιγμή που δεν υπήρχε τρόπος διαφυγής. Άνθρωποι ποδοπατήθηκαν και οι περισσότεροι έχασαν την ζωή τους από ασφυξία. Τα σκαλιά της Θύρας 7 ήταν γεμάτα αίματα, που μέχρι σήμερα δεν έχουν στεγνώσει και ούτε ποτέ πρόκειται!
Στην συνέχεια, υπήρξε πανικός! Εκατοντάδες κόσμου μαζεύτηκε έξω από την Θύρα 7 για να μάθει τι έχει γίνει, ενώ άνθρωποι που ήξεραν πως τα αγαπημένα τους πρόσωπα βρίσκονται στο γήπεδο, ρωτούσαν δεξιά και αριστερά για να μάθουν ονόματα. Το σκηνικό μεταφέρθηκε στο Τζάνειο, όπου τα ασθενοφόρα έφθαναν γρήγορα το ένα πίσω από τ' άλλο μαζί με τα περιπολικά και οι συγγενείς ρωτούσαν ποια ήταν τα θύματα και οι τραυματίες. Δυστυχώς η πληροφόρηση δεν ήταν καλή και αρχικά ακούστηκαν ονόματα στην λίστα των νεκρών, που είχαν καταφέρει να επιζήσουν. Οι ώρες πέρασαν, η πολιτική ηγεσία της χώρας έφτασε στο Τζάνειο, όμως κανείς δεν θα μπορέσει να φέρει πίσω τα 21 παιδιά.
Όλα αυτά φυσικά και κανείς δεν μπορεί να τα ξεχάσει. Όλη -όχι μόνο η ποδοσφαιρική- Ελλάδα εκείνη την εποχή είχε φορέσει τα μαύρα, για την μεγαλύτερη τραγωδία που έχει ζήσει ποτέ ο αθλητισμός της χώρας μας. Ακόμη και τώρα όμως, δεν ξεχνιούνται τα 21 παιδιά που "έφυγαν" και ιδιαίτερα από τους φιλάθλους του Ολυμπιακού, που πάντα τους μνημονεύουν, είτε με συνθήματα, είτε με πανό, είτε και με την παρουσία τους στο ετήσιο μνημόσυνο της Θύρας 7. Μην ξεχνάμε πως περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι ήταν το περασμένο Σάββατο στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης", έστω κι αν έχουν περάσει 30 χρόνια.
